Bahrein - Verslag 5
Door: Bart De Coster
Blijf op de hoogte en volg Bart
15 Maart 2006 | Bahrain, Manamah
Zaterdag 11 Maart 2006
Vandaag ook weer niet zo veel speciaals gebeurd.
Sinds vanmorgen is het hier bewolkt, en een serieuze wind.
Dus is het onmogelijk om met de speed-boot ondiepe gedeeltes te gaan peilen.
Dus ben ik nog een beetje gaan man-packen.
Verder is het vandaag rustig gebleven in de omgeving van ons appartement.
Er stonden wel de hele tijd politie-wagens in de buurt, om een oogje in het zeil te houden.
’s Avonds op appartement gegeten, en dan is Martijn (Trainee = Uitvoerder in opleiding) langsgekomen, om een DVD-tje te bekijken.
Ondertussen is er weer vertraging bij de fabriek van Caterpillar, en zal de Albatross pas woensdag of donderdag klaar zijn.
(Filip, kan jij niet wat druk zetten op je collega’s?)
Zondag 12 Maart 2006
Vanmorgen een paar kleine nuttige dingen gedaan.
En dan klaar gemaakt om richting Grand-Prix te vertrekken.
Uiteindelijk was de Grand-Prix echt wel een unieke ervaring. Was eens leuk om er bij geweest te zijn. En ondanks het feit dat je op voorhand wel weet dat die dingen een herrie maken, was het toch nog oorverdovend. (Zelfs met oordopjes aan)
Alleen duurde het een tijdje alvorens je wist wie in welke auto reed.
Er stond geen naam, of nummer op, ofwel moet het heel klein geweest zijn.
En ik kende ook nog niet alle wagens uit elkaar.
(Natuurlijk herken je Ferrari en Renault direct.)
En we hadden dan ook nog eens geluk, het was best wel een spannende race.
En een hoop manoeuvres live voor ons zien gebeuren.
Na de race nog even op kantoor gezeten, en dan zat de dag er weer op.
Maandag 13 Maart 2006
Vandaag was een beetje een frustrerende dag.
Ik wilde vandaag nog een paar stukken man-packen.
In de voormiddag bleken er problemen te zijn met de generator aan de werfkeet, en in die keet staat ons referentie-station.
Dus kreeg ik geen signaal om te meten met de man-pack, en in de namiddag bleek er weer een ander probleem te zijn, dus de hele dag echt een beetje aan’t klooien geweest, zonder veel nuttigs te doen. En dat levert niet zo veel voldoening op.
Dus tijd voor een dagje vrij zou ik zo zeggen.
En zo gezegd zo gedaan….
PS: Toen ik van de working-area naar ons kantoor reed , ben ik niet via de snelweg terug gereden, maar binnendoor via de plaatselijke dorpjes. En bleek dat er bijna in elk dorp wel een bende aan’t voetballen was.
Dinsdag 14 Maart 2006
Zoals gezegd, vandaag aan dagje vrij.
Dus eerst uitgeslapen, tot 8.00 i.p.v. 6.00.
Daarna op mijn gemak ontbeten, en genoten van het niets-doen.
Rond een uur of 10.00 ben ik dan vertrokken voor een ritje langs de Oost-kust.
In het begin nog door de buitenwijken van Manama, later werd dat de woestijn.
Is hier niet echt een zand-woestijn, maar eerder een woestenij, vrij hard, met veel stenen, en natuurlijk ook zand ertussen. Maar dus niet echt de losse zand-duinen, die wij ons voorstellen bij het woord woestijn.
Onderweg zijn er daar nog een hoop kalksteen-mijnen, en verder zijn ze daar overal nog aan’t werken aan de snelwegen.
Ergens in het zuid-Oosten ligt dan de “Tree of life”, dat is een grote acacia-boom, die midden in de woestijn staat.
Niemand weet hoe die boom aan zijn water komt. En het bijzondere is ook dat hij daar al heel lang weet te overleven. Waarschijnlijk zijn zijn wortels heel diep vertakt naar een bronnetje.
Daar aan de Tree of life, stond een busje, met een 8-tal jongeren er in.
Bleek dat ze afkomstig waren van de Doulos, een hele grote boot, die nu in de haven van Manama ligt.
Dit is een oceaan-stomer, die onder andere gevuld is met een half miljoen boeken. Die gaan ze dan wereldwijd verkopen in de havens, en tegelijk brengen ze het woord van God, en proberen ze de plaatselijk gemeenschap ook wat te helpen. Af en toe schenken ze ook boeken. Verder leven ze volledig van giften, en zijn de mensen aan boord (een 320-tal) allemaal vrijwilligers van een 40 a 50-tal verschillende nationaliteiten.
Dus daar een tijdje met hen gesproken, en dan een afspraak gemaakt voor ’s avonds. Want ik had me voorgenomen om even te gaan kijken of we mee konden voetballen met de plaatselijke mensen die ik gisteren in de dorpjes was tegengekomen.
’s Middags dan gewoon op appartement gekookt, en wat gerelaxed.
En dan samen met Simon (Duitsland), en Steve (Zuid-Afrika) gaan voetballen.
Was echt wel leuk om op die manier in contact te komen met wat locals.
En natuurlijk vroegen ze me of ik elke dag zou terugkomen. Maar heb hen uitgelegd dat dat maar 1 dag in de week zou zijn.
Daarna even op appartement in’t koude zwembad gedoken, en de jongens weer naar hun boot gebracht.
En daarbij een uitnodiging gekregen om morgen naar een internationaal café aan boord te komen.
(Eigenlijk hadden ze al moeten weg zijn naar Koeweit, maar op het laatste moment werd hun vergunning weer ingetrokken. Dus blijven ze nog een weekje hier, alvorens verder te gaan nar Abu Dhabi, en dan terug naar India, waar ze hiervoor al zijn langsgeweest. Evenals Mauritius, La Reunion , en de Seychellen,…)
’s Avonds dan weer uit eten geweest naar het Novotel.
Woensdag 15 Maart 2006
Vanmorgen op kantoor kennis gemaakt met onze nieuwe Chief Surveyor, dus zo’n beetje mijn nieuwe baas, Arnold.
Zijn vrouw en kinderen komen later ook nog naar hier, en hij zal hier dus het hele project, de komende 1,8 jaar zitten.
En vandaag zou normaal gezien de Albatross ook hersteld moeten zijn, zodanig dat we vanaf morgen terug volwaardig kunnen gaan multi-beamen.
Ik wilde zelf vandaag wat ondiep-water gaan peilen, met de speed-boot, maar het bleek te ondiep te zijn, zodanig dat we zelfs even aan de grond zijn gelopen.
In de namiddag dan wat gaan man-packen.
Na veel aandringen uit het buitenland ga ik op mijn site ook de Engelse verslagen zetten. (Toch alvast van Georgië) Maar ik zorg er wel voor dat jullie daar geen melding van krijgen.
Het kan dus wel zijn dat vanaf nu het onderschrift onder de foto’s in’t Engels zal zijn.
Vanavond ga ik waarschijnlijk nog even langs op de Doulos, ze hebben daar vanavond International Café. Weer een beetje mensen leren kennen.
Tot de volgende keer maar weer…
Ikke
Vandaag ook weer niet zo veel speciaals gebeurd.
Sinds vanmorgen is het hier bewolkt, en een serieuze wind.
Dus is het onmogelijk om met de speed-boot ondiepe gedeeltes te gaan peilen.
Dus ben ik nog een beetje gaan man-packen.
Verder is het vandaag rustig gebleven in de omgeving van ons appartement.
Er stonden wel de hele tijd politie-wagens in de buurt, om een oogje in het zeil te houden.
’s Avonds op appartement gegeten, en dan is Martijn (Trainee = Uitvoerder in opleiding) langsgekomen, om een DVD-tje te bekijken.
Ondertussen is er weer vertraging bij de fabriek van Caterpillar, en zal de Albatross pas woensdag of donderdag klaar zijn.
(Filip, kan jij niet wat druk zetten op je collega’s?)
Zondag 12 Maart 2006
Vanmorgen een paar kleine nuttige dingen gedaan.
En dan klaar gemaakt om richting Grand-Prix te vertrekken.
Uiteindelijk was de Grand-Prix echt wel een unieke ervaring. Was eens leuk om er bij geweest te zijn. En ondanks het feit dat je op voorhand wel weet dat die dingen een herrie maken, was het toch nog oorverdovend. (Zelfs met oordopjes aan)
Alleen duurde het een tijdje alvorens je wist wie in welke auto reed.
Er stond geen naam, of nummer op, ofwel moet het heel klein geweest zijn.
En ik kende ook nog niet alle wagens uit elkaar.
(Natuurlijk herken je Ferrari en Renault direct.)
En we hadden dan ook nog eens geluk, het was best wel een spannende race.
En een hoop manoeuvres live voor ons zien gebeuren.
Na de race nog even op kantoor gezeten, en dan zat de dag er weer op.
Maandag 13 Maart 2006
Vandaag was een beetje een frustrerende dag.
Ik wilde vandaag nog een paar stukken man-packen.
In de voormiddag bleken er problemen te zijn met de generator aan de werfkeet, en in die keet staat ons referentie-station.
Dus kreeg ik geen signaal om te meten met de man-pack, en in de namiddag bleek er weer een ander probleem te zijn, dus de hele dag echt een beetje aan’t klooien geweest, zonder veel nuttigs te doen. En dat levert niet zo veel voldoening op.
Dus tijd voor een dagje vrij zou ik zo zeggen.
En zo gezegd zo gedaan….
PS: Toen ik van de working-area naar ons kantoor reed , ben ik niet via de snelweg terug gereden, maar binnendoor via de plaatselijke dorpjes. En bleek dat er bijna in elk dorp wel een bende aan’t voetballen was.
Dinsdag 14 Maart 2006
Zoals gezegd, vandaag aan dagje vrij.
Dus eerst uitgeslapen, tot 8.00 i.p.v. 6.00.
Daarna op mijn gemak ontbeten, en genoten van het niets-doen.
Rond een uur of 10.00 ben ik dan vertrokken voor een ritje langs de Oost-kust.
In het begin nog door de buitenwijken van Manama, later werd dat de woestijn.
Is hier niet echt een zand-woestijn, maar eerder een woestenij, vrij hard, met veel stenen, en natuurlijk ook zand ertussen. Maar dus niet echt de losse zand-duinen, die wij ons voorstellen bij het woord woestijn.
Onderweg zijn er daar nog een hoop kalksteen-mijnen, en verder zijn ze daar overal nog aan’t werken aan de snelwegen.
Ergens in het zuid-Oosten ligt dan de “Tree of life”, dat is een grote acacia-boom, die midden in de woestijn staat.
Niemand weet hoe die boom aan zijn water komt. En het bijzondere is ook dat hij daar al heel lang weet te overleven. Waarschijnlijk zijn zijn wortels heel diep vertakt naar een bronnetje.
Daar aan de Tree of life, stond een busje, met een 8-tal jongeren er in.
Bleek dat ze afkomstig waren van de Doulos, een hele grote boot, die nu in de haven van Manama ligt.
Dit is een oceaan-stomer, die onder andere gevuld is met een half miljoen boeken. Die gaan ze dan wereldwijd verkopen in de havens, en tegelijk brengen ze het woord van God, en proberen ze de plaatselijk gemeenschap ook wat te helpen. Af en toe schenken ze ook boeken. Verder leven ze volledig van giften, en zijn de mensen aan boord (een 320-tal) allemaal vrijwilligers van een 40 a 50-tal verschillende nationaliteiten.
Dus daar een tijdje met hen gesproken, en dan een afspraak gemaakt voor ’s avonds. Want ik had me voorgenomen om even te gaan kijken of we mee konden voetballen met de plaatselijke mensen die ik gisteren in de dorpjes was tegengekomen.
’s Middags dan gewoon op appartement gekookt, en wat gerelaxed.
En dan samen met Simon (Duitsland), en Steve (Zuid-Afrika) gaan voetballen.
Was echt wel leuk om op die manier in contact te komen met wat locals.
En natuurlijk vroegen ze me of ik elke dag zou terugkomen. Maar heb hen uitgelegd dat dat maar 1 dag in de week zou zijn.
Daarna even op appartement in’t koude zwembad gedoken, en de jongens weer naar hun boot gebracht.
En daarbij een uitnodiging gekregen om morgen naar een internationaal café aan boord te komen.
(Eigenlijk hadden ze al moeten weg zijn naar Koeweit, maar op het laatste moment werd hun vergunning weer ingetrokken. Dus blijven ze nog een weekje hier, alvorens verder te gaan nar Abu Dhabi, en dan terug naar India, waar ze hiervoor al zijn langsgeweest. Evenals Mauritius, La Reunion , en de Seychellen,…)
’s Avonds dan weer uit eten geweest naar het Novotel.
Woensdag 15 Maart 2006
Vanmorgen op kantoor kennis gemaakt met onze nieuwe Chief Surveyor, dus zo’n beetje mijn nieuwe baas, Arnold.
Zijn vrouw en kinderen komen later ook nog naar hier, en hij zal hier dus het hele project, de komende 1,8 jaar zitten.
En vandaag zou normaal gezien de Albatross ook hersteld moeten zijn, zodanig dat we vanaf morgen terug volwaardig kunnen gaan multi-beamen.
Ik wilde zelf vandaag wat ondiep-water gaan peilen, met de speed-boot, maar het bleek te ondiep te zijn, zodanig dat we zelfs even aan de grond zijn gelopen.
In de namiddag dan wat gaan man-packen.
Na veel aandringen uit het buitenland ga ik op mijn site ook de Engelse verslagen zetten. (Toch alvast van Georgië) Maar ik zorg er wel voor dat jullie daar geen melding van krijgen.
Het kan dus wel zijn dat vanaf nu het onderschrift onder de foto’s in’t Engels zal zijn.
Vanavond ga ik waarschijnlijk nog even langs op de Doulos, ze hebben daar vanavond International Café. Weer een beetje mensen leren kennen.
Tot de volgende keer maar weer…
Ikke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
