Peru - Verslag 1

Dag Allemaal,

Hier zijn we dan met ons 1e verslag.
Het heeft eventjes geduurd, voor ik genoeg tijd had om dit verslag te schrijven, dus heb ik ook veel te vertellen.

Zoals de meesten wel weten, ben ik op 12 september vertrokken naar Peru om een reis te gaan begeleiden voor Joker.
‘s Morgens vroeg met alle deelnemers (11) afgesproken in Zaventem, vanwaar we eerst naar Madrid vlogen, en daarna verder naar Lima.
Daar aangekomen, in een groot-stad van meer dan 10 miljoen inwoners, stonden ze ons op te wachten om ons direct naar ons hotel te brengen.
En dat viel direct al aardig mee. Zijn we nog even snel iets gaan eten, en daarna iedereen op tijd onder de wol. Aangezien ons lichaam nog afgesteld stond op Belgische tijd, waar het al 7 uur later was dan in Peru.
De volgende morgen zijn we dan met een lokale bus naar het “Museum de la Nacion” gegaan om wat meer te weten over de geschiedenis van Peru.
Maar aangezien ze een hoop zalen aan het renoveren waren, bleek dit iets minder interessant dan verwacht. Gelukkig was er ook een tentoonstelling over alle terreur die er hier in het verleden is geweest.
En dan vooral in het begin van de jaren 90 door Tupac Amaru (Het Lichtend Pad).

In de namiddag gingen we dan een bus nemen naar Pisco. (Wel-bekend van de Pisco Sour)
Het vrouwtje van het hotel had 3 taxi’s geregeld, en hen gezegd dat ze naar het bus-station van Soyuz moesten gaan. Alleen blijken er 3 bus-stations van deze maatschappij in Lima te zijn. En met 2 taxi’s stonden we in hetzelfde bus-station en 1 taxi in een ander. Gelukkig waren we na ongeveer 1,5 uur weer herenigd, en konden we vertrekken naar Pisco. Daar snel weer wat gaan eten, en op tijd gaan slapen.
De volgende morgen een uitstap naar de “Islas Ballestas”, ook wel de “Poor-Mens-Gallapagos” genoemd. Best wel de moeite waard.
Aangezien de koude Humboldt-stroming hier op het vasteland botst, komen er verschillende stromingen naar de oppervlakte met heel wat Kril, Plankton, en Ansjovis. Wat op zijn beurt dan weer een hoop Aalscholvers, Jan-Van-Genten, Pelikanen, Zee-leeuwen, dolfijnen,natuurlijk Humboldt-pinguins,... met zich meebrengt.
Er zitten hier zo veel duizenden vogels dat regelmatig de Guano (Uitwerpselen) van de rotsen wordt geschraapt, en verkocht.
Daarna nog een namiddag naar verschillende plekken in Paracas-National-Park, maar ook dat bleek wat minder interessant dan verwacht.

Diezelfde namiddag nog een bus genomen naar Huacachina, een leuke oase.
Daar aangekomen bleek dat er iets niet helemaal juist was gegaan met de reservatie, ondanks verscheidene bevestigingen.
Maar uiteindelijk is alles wel in orde gekomen.
We hebben er wel op een muur van het restaurant een eigen Joker-Wall-of-Fame gemaakt. ’s Avonds, 2 mensen ziek geworden, waaronder ondergetekende.
Na een nachtje van zeer veel diarree, en overgeven, bleek gelukkig het ergste voorbij.
Want de volgende dag zijn we dan verder gereisd naar de beroemde Nasca-lijnen. Daar een vlucht gedaan boven de lijnen. Was zeker de moeite, maar veel kleiner dan verwacht, en steeds serieus zoeken voor je alles hebt gevonden. Daarna nog een oude begraafplaats bezocht in Chauchilla, en de Aquaducten gaan bekijken, die een vrij impressionant systeem waren om ondanks het woestijn-klimaat toch te voorzien in water.
De lijnen zijn zo lang bewaard gebleven omdat het in die regio zo droog is, dat het slechts 0,25 mm per jaar regent. (Dan toch liever wat meer, zoals in ons Belgenlandje). De atacama-woestijn, die vanuit Chili vertrekt, loopt eigenlijk door tot net onder Lima.

Dan ’s avonds de nachtbus genomen naar Arequipa, de 2e grootste stad van Peru. Iedereen was toch een beetje extra allert voor deze bus-rit, aangezien er vorige week een andere Joker-groep, op een ander traject in Peru, overvallen was op een nachtbus. Maar alles is zeer vlot verlopen.
Buiten 1 iemand die ziekjes in bed moest gaan liggen.
Arequipa ligt op ongeveer 2.350 meter hoogte, en hier wilden we 2 dagen blijven om wat te wennen aan de hoogte, aangezien we later nog zullen stijgen naar meer dan 3.800 meter.
Onze 1e dag hier, hebben we buiten een bezoek aan “Juanita”, het meisje uit het ijs, niet zo heel veel gedaan.
Onze 2e dag daarentegen (vandaag), zijn we ’s morgens met 4 man gaan Raften, op een klasse III-rivier. Was super-leuk, ondanks het feit dat we 1 keer met de hele boot over-kop zijn gegaan, en dit voor enkele mensen toch een iets minder leuke ervaring was.
In de namiddag zijn we dan met 9 man gaan Downhillen van de vulkaan Misti, al bleek er ook vrij veel stukken berg-op bij te zitten.Wat toch serieus zwaar was.
Gedeeltelijk door de helling zelf, gedeeltelijk door het (over)gewicht dat ik heb mee te slepen, gedeeltelijk door de hoogte, gedeeltelijk door de slechte conditie, en gedeeltelijk doordat de fiets niet echt op mijn maat was. (Materiaal op zich was wel zeer degelijk)
En nu zit ik dus, moe maar voldaan, dit verslagje te typen.

Alles verloopt tot nu toe vrij vlot, en het is een zeer leuke groep, hopelijk blijft alles zo vlot gaan. Hopen dat onze zieke morgen weer beter is, want dan zetten we onze reis weer verder.
Vanaf overmorgen beginnen we dan aan onze 3-daagse trekking door de Colca-Canyon, 1 van de diepste ter wereld.
(Ongeveer dubbel zo diep als de Grand Canyon)
En daarna rijden we door naar het Titicaca-meer.
Kan voorlopig geen foto’s bij het verslag zetten, hopelijk lukt dit na de trekking wel, en hopelijk kan ik dan een 2e verslag posten. En anders zal het voor later zijn.

Groetjes,

Ikke