China - Verslag 3
Door: Ikke
Blijf op de hoogte en volg Bart
29 Oktober 2011 | China, Xi'an
Toen we in Kangding de bus opstapten naar Chengdu, stond er buiten aan de bus een jong koppeltje geweldig ruzie te maken.
Toen we ongeveer gingen vertrekken stapte de jongedame op de bus (en ging ergens vooraan zitten; terwijl wij net over de helft zaten), en kort daarna volgde ook de jongeman.
Blijkbaar had enkel de jongedame een ticket, en probeerde de jongeman haar weer mee naar huis te nemen. Er ontstond een heftige woordenwisseling, en wat getrek & gesleur. Uiteindelijk begon de jongeman met zijn vuisten op haar te slagen, toen grepen gelukkig enkele omstaanders (omzitters?) in.
Ik twijfelde wat of ik zou gaan helpen of niet, aangezien ik hen absoluut niet kon verstaan. (En zij mij ook niet) Dus bleef ik uiteindelijk gewoon zitten waar ik zat... ;)
Na een 5-tal minuutjes verder ruzie maken begon de jongeman wat dramatischer te worden, en deed alsof hij zijn polsen oversneedt met zijn bankkaart.
Gelukkig waren er ondertussen enkele “agenten” van het bus-station er bij komen staan, die de jongeman (eindelijk) meenamen van de bus.
De deur van de bus werd gesloten, en toen bleef hij nog wat op de deur bonken, en roepen.
Daarna ging hij achter de wielen van de bus liggen, om te beletten dat de bus achteruit kon rijden om het bus-station te verlaten. Na nog eens 5 minuten konden we dan eindelijk toch vertrekken naar Chengdu.
In Chengdu aangekomen namen we een taxi van het bus-station naar onze Guest-House. Zoals de meeste plekken in China, is Chengdu een pak groter dan we het ons hadden voorgesteld. Als we denken terecht te komen in een klein gezellig dorpje, blijkt het een stadje te zijn van 60.000 inwoners. En als we een relatief kleine stad verwachten zoals in Chengdu, blijkt het een metropool te zijn van zo’n 6 miljoen inwoners.
De volgende dag bezoeken we enkele bezienswaardigheden in de omgeving van Chengdu. Eerst nemen we enkele lokale bussen tot aan Mount Emei. Daar aangekomen, bleek dat je er eigenlijk 2 dagen voor nodig hebt om het gebied goed te bezichtigen, en dan de nacht doorbrengen net onder de top, om de zons-opgang te zien. Het is eigenlijk meer een Mountain-range, dan 1 berg. Dus hebben wij ons beperkt tot enkele tempels in het lager gelegen gebied, waarna we weer een lokale bus namen naar Leshan.
Hier heeft men in de rotsen een reuze-Buddha uitgehouwen van zo’n 72 meter hoog, om op die manier de gevaarlijke rivier te bezweren.
Uiteindelijk bleek de rivier achteraf gekalmeerd te zijn.
(Waarschijnlijk eerder door al het steenafval, afkomstig van het uithouwen van de Buddha, dat in de rivier werd gedumpt.)
De volgende ochtend bezochten we het Panda Breeding Centre in 1 van de buitenwijken van Chengdu.
Hier wordt gekweekt met de met uitsterven bedreigde Reuzen-Panda, en wordt er een poging gedaan om sommige van hen weer uit te zetten. Maar vooral om er voor te zorgen dat er genoeg verschillende bloedlijnen blijven bestaan.
In de namiddag zijn we nog wat gaan rondwandelen in de stad zelf.
Onder andere naar het Stadspark, waar iedereen (vooral ouderen) naartoe komt om te zingen (ook Karaoke natuurlijk), dansen, vliegeren, ...
’s Avonds hebben we dan een voorstelling bijgewoond van de bekende Sichuan-Opera. Dit bestaat uit vele onderdelen; waaronder een soort van dans met poppen op een stok, klein beetje acrobatie, zang & dans, Hand-schaduw-spel, vuurspuwen, en het bekende face-changing.
Was leuk om eens gezien te hebben, al bleef de totale voorstelling toch wat beneden onze verwachtingen.
De volgende ochtend namen we weer een bus naar Jiuzhaigou, volgens de Chinezen 1 van hun mooiste Nationale Parken. In de bus leerden we nog wat studenten van de Hong Kong-University kennen (Groepje van 4, en 1 Individu; Matek, een Pool), die een lesvrije week hadden. Niemand van ons had een reservatie, dus na aankomst gingen we met z’n allen op zoek naar een betaalbare accommodatie.
Na lang zoeken, bleken de meeste Youth-hostels volgeboekt te zijn. En de rest was ofwel veel te duur, of gewoonweg te gortig. Uiteindelijk toch nog iets gevonden wat er mee door kon, al was het niet geweldig.
De hele volgende dag, hebben we met z’n 6-en door het Nationaal Park gewandeld. Ondanks de hoge bewolking was het een zeer mooi park, waar we toch wel aardig wat kilometertjes hebben in gewandeld.
De volgende dag, zou het groepje van 4 weer naar Chengdu gaan, om van daaruit door te reizen naar Hong Kong.
Wij besloten met Matek om de volgende dag nog het nabij gelegen Huanglong-National-Park te bezoeken. Dit is een heel stuk kleiner, en een pak hoger gelegen. Dus ook een pak kouder. Je begint ook hoe langer hoe meer te merken dat de winter stilletjes aan zijn intrede begint te maken hier.
Ons origineel plan was om van hieruit met een bus (of iets dergelijks) door te reizen naar een stadje op de lijn Chengdu-Xi’an om van daaruit op de nachttrein te stappen naar Xi’an. Jammer genoeg bleek dit absoluut niet te lukken.
Alleszins kon niemand die voldoende Engels sprak ons meer informatie verschaffen. Een andere optie was om weer naar Chengdu te reizen, en van daaruit naar Xi’an. Maar dat zou ons een volledige dag kosten, en een hoop geld. Dus besloten we dat geld te spenderen aan (alweer) een binnenlandse vlucht, vanuit Jiuzhaigou/Huanlong-Airport. Gelegen op zo’n 3500m hoogte, is dit 1 van de hoger-gelegen luchthavens ter wereld. Wat je natuurlijk wel kan merken aan je ademhaling, en de snelle uitputting.
Tegen middernacht kwamen we aan op Xi’an. Er zaten nog 2 Deense meiden op onze vlucht die nog geen hostel hadden geboekt, dus besloten ze maar met ons mee te gaan, en zouden we samen een taxi nemen.
Aangekomen in de Arrival-hal waren er natuurlijk voldoende mensen die ons een taxi aanboden. Na een prijs afgesproken te hebben, brachten ze ons naar 1 van de parkings, waar opeens bleek dat ze voor de afgesproken prijs 1 taxi hadden voor 2 personen, en dan een andere taxi voor 2 personen, voor nogmaals die prijs. Maar die vlieger ging natuurlijk niet op, een hoop gediscussieer en geroep. Uiteindelijk hebben we ons met z’n 4 + bagage in 1 taxi gepropt. Na een kilometer gereden te hebben stopten we bij enkele andere taxi’s, waar andere passagiers aan het overstappen waren tussen verschillende taxi’s. Gelukkig reden wij na enkele minuten weer verder. (En nadat ik was uitgestapt, en mij een beetje kwaad had gemaakt). We vermoeden dat hier een soort van Taxi-maffia aan het werk was, met slechts enkele officiele taxi-licenties.
Aangekomen in het stads-centrum heb ik de taxi-chauffeur maar zelf verder de weg gewezen. Wat hier in China wel meer gebeurd, is dat de taxi-chauffeurs amper hun weg weten.
De volgende dag maakten we samen met de Deense meiden een uitstap naar de Terra Cotta Warriors, en daarna naar de “Tomb of Emperor Jingdi”.
Die laatste is een gelijkaardige opgraving als de Terra Cotta Warriors, maar op kleinere schaal, veel minder toeristisch, en sommige stukken beter bewaard gebleven. De Terra Cotta Warriors moet je natuurlijk gezien hebben, maar om 1 of andere reden was het ook hier minder spectaculair dan verwacht.
Maar zeker de moeite van het bezoek waard.
De volgende dag gingen we eerst ontbijten in het plaatselijke Sofitel-hotel.
Tal (De Israelier waar we enkele dagen mee optrokken) had ons gezegd dat we hier heerlijk konden ontbijten voor slechts 30 Yuan/pp. (Ongeveer 3 Euro). Na ons overheerlijk ontbijt-buffet, bleek de rekening wel zo’n 17 Euro/pp te bedragen. Was wel zeer lekker, maar goed voor 1 keer. Daarna bezochten we de bezienswaardigheden in de stad zelf: Bell-Tower; Drum-Tower, Chinese Moskee & de Islamitische wijk.
De volgende dag begon zeer regenachtig, dus besloten we eerst nog wat langer in onze hostel te blijven rondhangen. Daarna ben ik een pakketje gaan opsturen naar huis, met wat overtollige spullen, en enkele souvenirtjes.
Vervolgens zijn we naar de omwallingen van Xi’an gegaan, hier kan je een fiets huren om de volledige omwallingen rond te rijden, zo’n kleine 10 meter boven de stad. Jammer genoeg, is de hele stad begraven onder een dikke laag Smog. Zelfs als het een zonnige dag zou zijn, kan je de zon niet zien door de smog.
Hier eindigt mijn 3e verslag, het vervolg van de reis vanuit Xi’an, lees je in de 4e, en laatste, aflevering !!
Toen we ongeveer gingen vertrekken stapte de jongedame op de bus (en ging ergens vooraan zitten; terwijl wij net over de helft zaten), en kort daarna volgde ook de jongeman.
Blijkbaar had enkel de jongedame een ticket, en probeerde de jongeman haar weer mee naar huis te nemen. Er ontstond een heftige woordenwisseling, en wat getrek & gesleur. Uiteindelijk begon de jongeman met zijn vuisten op haar te slagen, toen grepen gelukkig enkele omstaanders (omzitters?) in.
Ik twijfelde wat of ik zou gaan helpen of niet, aangezien ik hen absoluut niet kon verstaan. (En zij mij ook niet) Dus bleef ik uiteindelijk gewoon zitten waar ik zat... ;)
Na een 5-tal minuutjes verder ruzie maken begon de jongeman wat dramatischer te worden, en deed alsof hij zijn polsen oversneedt met zijn bankkaart.
Gelukkig waren er ondertussen enkele “agenten” van het bus-station er bij komen staan, die de jongeman (eindelijk) meenamen van de bus.
De deur van de bus werd gesloten, en toen bleef hij nog wat op de deur bonken, en roepen.
Daarna ging hij achter de wielen van de bus liggen, om te beletten dat de bus achteruit kon rijden om het bus-station te verlaten. Na nog eens 5 minuten konden we dan eindelijk toch vertrekken naar Chengdu.
In Chengdu aangekomen namen we een taxi van het bus-station naar onze Guest-House. Zoals de meeste plekken in China, is Chengdu een pak groter dan we het ons hadden voorgesteld. Als we denken terecht te komen in een klein gezellig dorpje, blijkt het een stadje te zijn van 60.000 inwoners. En als we een relatief kleine stad verwachten zoals in Chengdu, blijkt het een metropool te zijn van zo’n 6 miljoen inwoners.
De volgende dag bezoeken we enkele bezienswaardigheden in de omgeving van Chengdu. Eerst nemen we enkele lokale bussen tot aan Mount Emei. Daar aangekomen, bleek dat je er eigenlijk 2 dagen voor nodig hebt om het gebied goed te bezichtigen, en dan de nacht doorbrengen net onder de top, om de zons-opgang te zien. Het is eigenlijk meer een Mountain-range, dan 1 berg. Dus hebben wij ons beperkt tot enkele tempels in het lager gelegen gebied, waarna we weer een lokale bus namen naar Leshan.
Hier heeft men in de rotsen een reuze-Buddha uitgehouwen van zo’n 72 meter hoog, om op die manier de gevaarlijke rivier te bezweren.
Uiteindelijk bleek de rivier achteraf gekalmeerd te zijn.
(Waarschijnlijk eerder door al het steenafval, afkomstig van het uithouwen van de Buddha, dat in de rivier werd gedumpt.)
De volgende ochtend bezochten we het Panda Breeding Centre in 1 van de buitenwijken van Chengdu.
Hier wordt gekweekt met de met uitsterven bedreigde Reuzen-Panda, en wordt er een poging gedaan om sommige van hen weer uit te zetten. Maar vooral om er voor te zorgen dat er genoeg verschillende bloedlijnen blijven bestaan.
In de namiddag zijn we nog wat gaan rondwandelen in de stad zelf.
Onder andere naar het Stadspark, waar iedereen (vooral ouderen) naartoe komt om te zingen (ook Karaoke natuurlijk), dansen, vliegeren, ...
’s Avonds hebben we dan een voorstelling bijgewoond van de bekende Sichuan-Opera. Dit bestaat uit vele onderdelen; waaronder een soort van dans met poppen op een stok, klein beetje acrobatie, zang & dans, Hand-schaduw-spel, vuurspuwen, en het bekende face-changing.
Was leuk om eens gezien te hebben, al bleef de totale voorstelling toch wat beneden onze verwachtingen.
De volgende ochtend namen we weer een bus naar Jiuzhaigou, volgens de Chinezen 1 van hun mooiste Nationale Parken. In de bus leerden we nog wat studenten van de Hong Kong-University kennen (Groepje van 4, en 1 Individu; Matek, een Pool), die een lesvrije week hadden. Niemand van ons had een reservatie, dus na aankomst gingen we met z’n allen op zoek naar een betaalbare accommodatie.
Na lang zoeken, bleken de meeste Youth-hostels volgeboekt te zijn. En de rest was ofwel veel te duur, of gewoonweg te gortig. Uiteindelijk toch nog iets gevonden wat er mee door kon, al was het niet geweldig.
De hele volgende dag, hebben we met z’n 6-en door het Nationaal Park gewandeld. Ondanks de hoge bewolking was het een zeer mooi park, waar we toch wel aardig wat kilometertjes hebben in gewandeld.
De volgende dag, zou het groepje van 4 weer naar Chengdu gaan, om van daaruit door te reizen naar Hong Kong.
Wij besloten met Matek om de volgende dag nog het nabij gelegen Huanglong-National-Park te bezoeken. Dit is een heel stuk kleiner, en een pak hoger gelegen. Dus ook een pak kouder. Je begint ook hoe langer hoe meer te merken dat de winter stilletjes aan zijn intrede begint te maken hier.
Ons origineel plan was om van hieruit met een bus (of iets dergelijks) door te reizen naar een stadje op de lijn Chengdu-Xi’an om van daaruit op de nachttrein te stappen naar Xi’an. Jammer genoeg bleek dit absoluut niet te lukken.
Alleszins kon niemand die voldoende Engels sprak ons meer informatie verschaffen. Een andere optie was om weer naar Chengdu te reizen, en van daaruit naar Xi’an. Maar dat zou ons een volledige dag kosten, en een hoop geld. Dus besloten we dat geld te spenderen aan (alweer) een binnenlandse vlucht, vanuit Jiuzhaigou/Huanlong-Airport. Gelegen op zo’n 3500m hoogte, is dit 1 van de hoger-gelegen luchthavens ter wereld. Wat je natuurlijk wel kan merken aan je ademhaling, en de snelle uitputting.
Tegen middernacht kwamen we aan op Xi’an. Er zaten nog 2 Deense meiden op onze vlucht die nog geen hostel hadden geboekt, dus besloten ze maar met ons mee te gaan, en zouden we samen een taxi nemen.
Aangekomen in de Arrival-hal waren er natuurlijk voldoende mensen die ons een taxi aanboden. Na een prijs afgesproken te hebben, brachten ze ons naar 1 van de parkings, waar opeens bleek dat ze voor de afgesproken prijs 1 taxi hadden voor 2 personen, en dan een andere taxi voor 2 personen, voor nogmaals die prijs. Maar die vlieger ging natuurlijk niet op, een hoop gediscussieer en geroep. Uiteindelijk hebben we ons met z’n 4 + bagage in 1 taxi gepropt. Na een kilometer gereden te hebben stopten we bij enkele andere taxi’s, waar andere passagiers aan het overstappen waren tussen verschillende taxi’s. Gelukkig reden wij na enkele minuten weer verder. (En nadat ik was uitgestapt, en mij een beetje kwaad had gemaakt). We vermoeden dat hier een soort van Taxi-maffia aan het werk was, met slechts enkele officiele taxi-licenties.
Aangekomen in het stads-centrum heb ik de taxi-chauffeur maar zelf verder de weg gewezen. Wat hier in China wel meer gebeurd, is dat de taxi-chauffeurs amper hun weg weten.
De volgende dag maakten we samen met de Deense meiden een uitstap naar de Terra Cotta Warriors, en daarna naar de “Tomb of Emperor Jingdi”.
Die laatste is een gelijkaardige opgraving als de Terra Cotta Warriors, maar op kleinere schaal, veel minder toeristisch, en sommige stukken beter bewaard gebleven. De Terra Cotta Warriors moet je natuurlijk gezien hebben, maar om 1 of andere reden was het ook hier minder spectaculair dan verwacht.
Maar zeker de moeite van het bezoek waard.
De volgende dag gingen we eerst ontbijten in het plaatselijke Sofitel-hotel.
Tal (De Israelier waar we enkele dagen mee optrokken) had ons gezegd dat we hier heerlijk konden ontbijten voor slechts 30 Yuan/pp. (Ongeveer 3 Euro). Na ons overheerlijk ontbijt-buffet, bleek de rekening wel zo’n 17 Euro/pp te bedragen. Was wel zeer lekker, maar goed voor 1 keer. Daarna bezochten we de bezienswaardigheden in de stad zelf: Bell-Tower; Drum-Tower, Chinese Moskee & de Islamitische wijk.
De volgende dag begon zeer regenachtig, dus besloten we eerst nog wat langer in onze hostel te blijven rondhangen. Daarna ben ik een pakketje gaan opsturen naar huis, met wat overtollige spullen, en enkele souvenirtjes.
Vervolgens zijn we naar de omwallingen van Xi’an gegaan, hier kan je een fiets huren om de volledige omwallingen rond te rijden, zo’n kleine 10 meter boven de stad. Jammer genoeg, is de hele stad begraven onder een dikke laag Smog. Zelfs als het een zonnige dag zou zijn, kan je de zon niet zien door de smog.
Hier eindigt mijn 3e verslag, het vervolg van de reis vanuit Xi’an, lees je in de 4e, en laatste, aflevering !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
