China - Verslag 4
Door: Ikke
Blijf op de hoogte en volg Bart
01 November 2011 | China, Peking
Na ons aangenaam verblijf in Xi’an namen we vrij vroeg in de ochtend de Hogesnelheids-trein (295 Km/h), naar Luoyang, waar we de lokale Buddha’s, uitgehouwen in de rotsen naast de rivier wilden bewonderen, en een hoop van grotten met nog meer Buddha’s.
Na hier enkele uurtjes rondgelopen te hebben, namen we alweer een lokale bus naar het wat verderop gelegen Shaolin-Monastery.
(Wat verderop betekent in China zo’n 2 uur rijden)
De meesten onder jullie hebben waarschijnlijk wel al eens gehoord van dit bekende (beruchte?) klooster, waar de monniken gespecialiseerd zijn in de Oosterse gevechts-sporten. De besten onder hen hebben een show waar ze de hele wereld mee rondreizen.
Na het bezoek hier namen we de bus terug naar Luoyang, waar we een nacht-trein hadden geboekt naar Pingyao.
Pingyao is een (relatief klein), Middeleeuws stadje dat ook erkend is als Unesco Heritage.
Hier logeren we alweer in een gezellige guesthouse, dicht bij het centrum.
We komen hier vroeg in de ochtend aan, en ondanks een klein uurtje vertraging staat er iemand van de guesthouse ons, zoals afgesproken, op te wachten voor een free pick-up.
In de guesthouse aangekomen, kunnen we direct ontbijten, en wat later kunnen we direct mee met een dag-trip.
Eerst naar de Wang-Courtyard, dit was een zeer rijke familie, die zowat hun eigen stadje hadden. Een hoop, zeer rijkelijk versierde huizen, met hun eigen omwalling. Zeer leuk om hier een tijdje rond te lopen.
Na de lunch bezochten we dan Zhangbi Underground Castle.
’s Avonds nog wat gezellig rondgelopen in het stadje.
Oorspronkelijk was het onze bedoeling om de volgende dag een nacht-trein te nemen naar Datong, maar alle treinen bleken volgeboekt. (ook op andere uren)
Dus besloten we maar om met de nachttrein direct door te rijden naar Beijing.
Ook hier hadden we een leuke guesthouse, op wandel-afstand van “Het plein van de Hemelse Vrede”, oftwel het “Tiananmen-Plein”).
Na eerst ontbeten te hebben, besloten we direct de Verboden Stad te gaan bezoeken. Hiervoor moesten we eerst het grootste plein van de wereld oversteken, ongeveer 40 Ha (500m bij 800m) groot (. (En de massa mensen die hier rondliepen)
Na enkele uurtjes te hebben rondgelopen in deze mythische ‘stad’, kwamen we er aan de achterkant weer uit. Hier hebben we dan de “Kolen-heuvel” beklommen.
Hier heb je vanuit een tempel op de top een prachtig uitzicht over de volledige Verboden Stad. Althans als er niet te veel smog hangt, wat dus zo goed als nooit is. Wij zijn een 4-tal dagen in Peking geweest, en hebben geen enkele min of meer heldere dag gehad. Elke dag was de hele stad overtrokken van de smog.
Dus ik weet niet of wel heldere dagen bestaan in Peking.
Na dit uitzichtspunt, namen we de metro naar het Zomer-paleis.
Dit is niet echt een paleis maar eerder een soort van park met een hoop paviljoenen, en tempels, en een grote vijver.
Hier hebben we ook enkele uurtjes rondgelopen, en daarna weer naar onze Guesthouse. Op tijd naar bed, want de volgende ochtend moesten we vroeg op om naar de Chinese muur te gaan.
We besloten om het stuk te gaan bezichtigen tussen Jinshanling en Simatai.
Dit ligt een stukje verder buiten Peking dan andere stukken, maar hier komen veel minder toeristen. En de muur ligt hier in een berg-achtig gebied, wat leuke zichten oplevert, en ook leukere beklimmingen van de muur.
Hier ben ik zelf zo’n kleine 7 kilometer (en & terug) kunnen doorstappen op de muur terwijl Djoanna het rustiger aan deed. Ik moest toch dezelfde weg weer terug.
Deed wel ff deugd om even een wat zwaardere inspanning te doen.
Op sommige plaatsen was het echt wel gigantisch steil omhoog.
Dus, bij het terugkeren trilden mijn benen af en toe wel wat van de inspanning.
(Best ook wel leuke foto’s genomen)
De volgende dag ben ik eerst in alle vroegte een bezoekje gaan brengen aan de grote roerganger (Mao Zedong). Lang aanschuiven voor een korte glimp van zijn gebalsemde lichaam in zijn mausoleum. Dan na het ontbijt hebben we eerst nog enkele tempels bezoeken (Lama Tempel & Confucius Tempel), en daarna gingen we naar de Yashow Market.
Dit is een grote building waar ze alle mogelijke fake spullen verkopen:
T-shirts, tassen, (nep) lederen jassen, rugzakken, horloges, gsm’s, andere electronica,... Van alle bekende merken: Samsonite, Luis Vuitton, Apple, ...
Heb me een beetje ingehouden, en slechts enkele T-shirts, en een nieuwe lap-top-tas gekocht. Die tas koste mij slechts 25 euro, en origineel zou het meer dan 500 euro zijn, Afwachten maar hoe lang die tas gaat meegaan.
’s Avonds zijn we dan nog even gaan kijken bij het Bird’s Nest & The Water-Cube. Het Olympisch Stadium, en de Olympische Zwem-arena.
De volgende dag nog wat door de stad gelopen, en onder andere de Night-Market bezocht, maar dan overdag.
Hier verkopen ze onder andere het meer exotische voedsel, zoals daar zijn:
Krekels, Schorpioenen, Spinnen, Duizend-poten, zee-sterren, kuikentjes, kikkers, wormen,...
Maar wees gerust, in tegenstelling tot alle verhalen, eten de meeste Chinezen dit zelf ook niet, op 1 enkele uitzondering na.
De meeste Chinezen komen zelf naar deze markt om er foto’s van te maken.
Wat ze hier wel gewoon eten zijn bepaalde ingewanden, maar dat is niet enkel in China zo, maar in een groot deel van de Aziatische landen, en ook bij ons.
’s Avonds zijn we dan naar een acrobatie-voorstelling gaan kijken, die zeker de moeite was.
Aangezien we de volgende dag pas om 23.55 onze vlucht naar Tel Aviv hadden, (via Istanbul) hadden we dus nog een volledige dag te spenderen, maar moesten we wel al uit onze kamer.
Dus besloten we nog een dag-trip te maken naar een ander gedeelte van de Grote Muur. Nu besloten we naar Mutianyu te gaan.
Dit is een iets vlakker gebied. (Maar nog steeds minder toeristisch dan Badaling)
Jammer genoeg was het de hele tijd redelijk bewolkt, en hadden we nu geen mooie vergezichten zoals bij onze vorige Muur-uitstap.
Maar het was nog steeds de moeite van het bezoek waard.
Ook al was het hier slechts een 3-tal kilometer wandelen. (x2 = 6 km dus)
En na de beklimming kan je weer naar beneden met een soort van Rodelbaan.
Na onze uitstap nog wat gegeten, en dan op ons gemakje naar de luchthaven; en weer naar Israel voor 5 weken werken.
Beijing International Airport is zonodig nog drukker, en nog groter dan de luchthaven van Hong Kong. Terminal 3 van deze luchthaven was de grootste ter wereld, tot de nieuw geopende terminal in Dubai, in 2008, de fakkel overnam.
Terminal 3 in Beijing IA, is groter dan alle 5 de Terminals in Londen Heathrow samen.
Jaarlijks ontvangt Beijing IA meer dan 53 Miljoen passagiers, en komt daarmee op de 8e plaats wereldwijd.
En zo kwam er weer een einde aan alweer een fantastische trip.
Als uitsmijter nog wat algemeenheden over het land, en onze trip.
• Ik weet niet waarom, maar ik was zeer populair om gefotografeerd te worden door de Chinezen. Af en toe kwam iedereen van een hele groep individueel naast mij staan om een foto te nemen. Zelfs op de Chinese Muur, waar er vele andere toeristen waren, kwamen ze nog steeds naar mij toe.Het had dus zeker niet alleen te maken met het blank zijn.En waarschijnlijk ook niet met het groot (dik) zijn, ik vermoed dat het te maken had met het feit dat ik lang haar had, of een combinatie van alle voorgaande eigenschappen.
• Chinezen hebben de gewoonte om steeds zeer luid te praten. Ook als ze door een gsm met elkaar praten, roepen ze zo luid dat de persoon aan de andere kant van de lijn hen waarschijnlijk ook zonder telefoon kan horen.
• Natuurlijk zie je op vele pleinen en parken een hoop oudjes (en af en toe ook jongere mensen) wat Tai Chi-oefeningen doen. Soms wel wat grappig om te zien, maar waarschijnlijk kom ik op die leeftijd nog amper mijn rolstoel uit.
• In het algemeen hebben Chinezen vrij weinig respect. Zowel voor elkaar, als voor zichzelf, als voor de toeristen, als voor de natuur.
• Ik ben gelukkig gedurende de hele reis voor een grote boodschap steeds naar een Westerse toilet kunnen gaan.
• Er wordt zeer weinig Engels gesproken, zelfs door de jongeren is dit zeer beperkt, zelfs op de toeristische plaatsen. Wat natuurlijk regelmatig communicatie-problemen met zich meebrengt. Waarschijnlijk vinden ze het niet echt noodzakelijk om Engels te kunnen spreken, doordat ze genoeg Chinese toeristen over de vloer krijgen.
• De vooruitgang gaat gigantisch snel. Als je 5 jaar geleden in China bent geweest, heb je waarschijnlijk een heel ander China gezien en beleefd, en waarschijnlijk is het binnen nog eens 5 jaar alweer helemaal anders. Die vooruitgang is natuurlijk niet even snel in alle lagen van het land, en op alle gebieden. Dus kan je een hoop tegenstellingen zien, en meemaken.
• Natuurlijk wordt er gigantisch veel geclaxoneerd in het verkeer, en heb je een hoop roekeloze chauffeurs.
• Een hoop van de kleine kids draagt nog steeds een broek met een gat erin, zodat ze direct naar de WC kunnen gaan, soms gewoon in het midden van een plein.
• Noedels (en andere zaken) worden nog steeds luid slurpend naar binnen gespeeld.
• En zowel op de bus, als in het openbare leven wordt er nog steeds met veel geluid de keel geschraapt, om dan een fluim naar buiten te spuwen.
Thx again allemaal voor het volgen van deze trip, tot de volgende keer maar weer !!
PS: Na de 1e week is mijn kleine camera stuk gegaan, en nu blijkt dat ik die memory-card ergens ben verloren. Dus heb een pak minder foto’s van de 1e week dan van de rest...
Ik probeer 1 van de komende weken de foto’s online te zetten...
(Be patient)
Na hier enkele uurtjes rondgelopen te hebben, namen we alweer een lokale bus naar het wat verderop gelegen Shaolin-Monastery.
(Wat verderop betekent in China zo’n 2 uur rijden)
De meesten onder jullie hebben waarschijnlijk wel al eens gehoord van dit bekende (beruchte?) klooster, waar de monniken gespecialiseerd zijn in de Oosterse gevechts-sporten. De besten onder hen hebben een show waar ze de hele wereld mee rondreizen.
Na het bezoek hier namen we de bus terug naar Luoyang, waar we een nacht-trein hadden geboekt naar Pingyao.
Pingyao is een (relatief klein), Middeleeuws stadje dat ook erkend is als Unesco Heritage.
Hier logeren we alweer in een gezellige guesthouse, dicht bij het centrum.
We komen hier vroeg in de ochtend aan, en ondanks een klein uurtje vertraging staat er iemand van de guesthouse ons, zoals afgesproken, op te wachten voor een free pick-up.
In de guesthouse aangekomen, kunnen we direct ontbijten, en wat later kunnen we direct mee met een dag-trip.
Eerst naar de Wang-Courtyard, dit was een zeer rijke familie, die zowat hun eigen stadje hadden. Een hoop, zeer rijkelijk versierde huizen, met hun eigen omwalling. Zeer leuk om hier een tijdje rond te lopen.
Na de lunch bezochten we dan Zhangbi Underground Castle.
’s Avonds nog wat gezellig rondgelopen in het stadje.
Oorspronkelijk was het onze bedoeling om de volgende dag een nacht-trein te nemen naar Datong, maar alle treinen bleken volgeboekt. (ook op andere uren)
Dus besloten we maar om met de nachttrein direct door te rijden naar Beijing.
Ook hier hadden we een leuke guesthouse, op wandel-afstand van “Het plein van de Hemelse Vrede”, oftwel het “Tiananmen-Plein”).
Na eerst ontbeten te hebben, besloten we direct de Verboden Stad te gaan bezoeken. Hiervoor moesten we eerst het grootste plein van de wereld oversteken, ongeveer 40 Ha (500m bij 800m) groot (. (En de massa mensen die hier rondliepen)
Na enkele uurtjes te hebben rondgelopen in deze mythische ‘stad’, kwamen we er aan de achterkant weer uit. Hier hebben we dan de “Kolen-heuvel” beklommen.
Hier heb je vanuit een tempel op de top een prachtig uitzicht over de volledige Verboden Stad. Althans als er niet te veel smog hangt, wat dus zo goed als nooit is. Wij zijn een 4-tal dagen in Peking geweest, en hebben geen enkele min of meer heldere dag gehad. Elke dag was de hele stad overtrokken van de smog.
Dus ik weet niet of wel heldere dagen bestaan in Peking.
Na dit uitzichtspunt, namen we de metro naar het Zomer-paleis.
Dit is niet echt een paleis maar eerder een soort van park met een hoop paviljoenen, en tempels, en een grote vijver.
Hier hebben we ook enkele uurtjes rondgelopen, en daarna weer naar onze Guesthouse. Op tijd naar bed, want de volgende ochtend moesten we vroeg op om naar de Chinese muur te gaan.
We besloten om het stuk te gaan bezichtigen tussen Jinshanling en Simatai.
Dit ligt een stukje verder buiten Peking dan andere stukken, maar hier komen veel minder toeristen. En de muur ligt hier in een berg-achtig gebied, wat leuke zichten oplevert, en ook leukere beklimmingen van de muur.
Hier ben ik zelf zo’n kleine 7 kilometer (en & terug) kunnen doorstappen op de muur terwijl Djoanna het rustiger aan deed. Ik moest toch dezelfde weg weer terug.
Deed wel ff deugd om even een wat zwaardere inspanning te doen.
Op sommige plaatsen was het echt wel gigantisch steil omhoog.
Dus, bij het terugkeren trilden mijn benen af en toe wel wat van de inspanning.
(Best ook wel leuke foto’s genomen)
De volgende dag ben ik eerst in alle vroegte een bezoekje gaan brengen aan de grote roerganger (Mao Zedong). Lang aanschuiven voor een korte glimp van zijn gebalsemde lichaam in zijn mausoleum. Dan na het ontbijt hebben we eerst nog enkele tempels bezoeken (Lama Tempel & Confucius Tempel), en daarna gingen we naar de Yashow Market.
Dit is een grote building waar ze alle mogelijke fake spullen verkopen:
T-shirts, tassen, (nep) lederen jassen, rugzakken, horloges, gsm’s, andere electronica,... Van alle bekende merken: Samsonite, Luis Vuitton, Apple, ...
Heb me een beetje ingehouden, en slechts enkele T-shirts, en een nieuwe lap-top-tas gekocht. Die tas koste mij slechts 25 euro, en origineel zou het meer dan 500 euro zijn, Afwachten maar hoe lang die tas gaat meegaan.
’s Avonds zijn we dan nog even gaan kijken bij het Bird’s Nest & The Water-Cube. Het Olympisch Stadium, en de Olympische Zwem-arena.
De volgende dag nog wat door de stad gelopen, en onder andere de Night-Market bezocht, maar dan overdag.
Hier verkopen ze onder andere het meer exotische voedsel, zoals daar zijn:
Krekels, Schorpioenen, Spinnen, Duizend-poten, zee-sterren, kuikentjes, kikkers, wormen,...
Maar wees gerust, in tegenstelling tot alle verhalen, eten de meeste Chinezen dit zelf ook niet, op 1 enkele uitzondering na.
De meeste Chinezen komen zelf naar deze markt om er foto’s van te maken.
Wat ze hier wel gewoon eten zijn bepaalde ingewanden, maar dat is niet enkel in China zo, maar in een groot deel van de Aziatische landen, en ook bij ons.
’s Avonds zijn we dan naar een acrobatie-voorstelling gaan kijken, die zeker de moeite was.
Aangezien we de volgende dag pas om 23.55 onze vlucht naar Tel Aviv hadden, (via Istanbul) hadden we dus nog een volledige dag te spenderen, maar moesten we wel al uit onze kamer.
Dus besloten we nog een dag-trip te maken naar een ander gedeelte van de Grote Muur. Nu besloten we naar Mutianyu te gaan.
Dit is een iets vlakker gebied. (Maar nog steeds minder toeristisch dan Badaling)
Jammer genoeg was het de hele tijd redelijk bewolkt, en hadden we nu geen mooie vergezichten zoals bij onze vorige Muur-uitstap.
Maar het was nog steeds de moeite van het bezoek waard.
Ook al was het hier slechts een 3-tal kilometer wandelen. (x2 = 6 km dus)
En na de beklimming kan je weer naar beneden met een soort van Rodelbaan.
Na onze uitstap nog wat gegeten, en dan op ons gemakje naar de luchthaven; en weer naar Israel voor 5 weken werken.
Beijing International Airport is zonodig nog drukker, en nog groter dan de luchthaven van Hong Kong. Terminal 3 van deze luchthaven was de grootste ter wereld, tot de nieuw geopende terminal in Dubai, in 2008, de fakkel overnam.
Terminal 3 in Beijing IA, is groter dan alle 5 de Terminals in Londen Heathrow samen.
Jaarlijks ontvangt Beijing IA meer dan 53 Miljoen passagiers, en komt daarmee op de 8e plaats wereldwijd.
En zo kwam er weer een einde aan alweer een fantastische trip.
Als uitsmijter nog wat algemeenheden over het land, en onze trip.
• Ik weet niet waarom, maar ik was zeer populair om gefotografeerd te worden door de Chinezen. Af en toe kwam iedereen van een hele groep individueel naast mij staan om een foto te nemen. Zelfs op de Chinese Muur, waar er vele andere toeristen waren, kwamen ze nog steeds naar mij toe.Het had dus zeker niet alleen te maken met het blank zijn.En waarschijnlijk ook niet met het groot (dik) zijn, ik vermoed dat het te maken had met het feit dat ik lang haar had, of een combinatie van alle voorgaande eigenschappen.
• Chinezen hebben de gewoonte om steeds zeer luid te praten. Ook als ze door een gsm met elkaar praten, roepen ze zo luid dat de persoon aan de andere kant van de lijn hen waarschijnlijk ook zonder telefoon kan horen.
• Natuurlijk zie je op vele pleinen en parken een hoop oudjes (en af en toe ook jongere mensen) wat Tai Chi-oefeningen doen. Soms wel wat grappig om te zien, maar waarschijnlijk kom ik op die leeftijd nog amper mijn rolstoel uit.
• In het algemeen hebben Chinezen vrij weinig respect. Zowel voor elkaar, als voor zichzelf, als voor de toeristen, als voor de natuur.
• Ik ben gelukkig gedurende de hele reis voor een grote boodschap steeds naar een Westerse toilet kunnen gaan.
• Er wordt zeer weinig Engels gesproken, zelfs door de jongeren is dit zeer beperkt, zelfs op de toeristische plaatsen. Wat natuurlijk regelmatig communicatie-problemen met zich meebrengt. Waarschijnlijk vinden ze het niet echt noodzakelijk om Engels te kunnen spreken, doordat ze genoeg Chinese toeristen over de vloer krijgen.
• De vooruitgang gaat gigantisch snel. Als je 5 jaar geleden in China bent geweest, heb je waarschijnlijk een heel ander China gezien en beleefd, en waarschijnlijk is het binnen nog eens 5 jaar alweer helemaal anders. Die vooruitgang is natuurlijk niet even snel in alle lagen van het land, en op alle gebieden. Dus kan je een hoop tegenstellingen zien, en meemaken.
• Natuurlijk wordt er gigantisch veel geclaxoneerd in het verkeer, en heb je een hoop roekeloze chauffeurs.
• Een hoop van de kleine kids draagt nog steeds een broek met een gat erin, zodat ze direct naar de WC kunnen gaan, soms gewoon in het midden van een plein.
• Noedels (en andere zaken) worden nog steeds luid slurpend naar binnen gespeeld.
• En zowel op de bus, als in het openbare leven wordt er nog steeds met veel geluid de keel geschraapt, om dan een fluim naar buiten te spuwen.
Thx again allemaal voor het volgen van deze trip, tot de volgende keer maar weer !!
PS: Na de 1e week is mijn kleine camera stuk gegaan, en nu blijkt dat ik die memory-card ergens ben verloren. Dus heb een pak minder foto’s van de 1e week dan van de rest...
Ik probeer 1 van de komende weken de foto’s online te zetten...
(Be patient)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
