Malediven - Verslag 2

Dag allerliefste medemensen,

Hier zijn we dan met ons 2e verslagje vanop Viligili.
Blijkbaar is het voor geen enkele van mijn collega’s makkelijk om aan de achterban uitgelegd te krijgen dat het hier niet echt Utopia is.
Natuurlijk hebben we niet echt te klagen, we zitten hier op een wondermooi stukje natuur. Met rondom ons hemelsblauwe zee.
We zitten hier wel op een afgesloten eiland van ongeveer een dikke anderhalve kilometer lang, bij een 400 meter breed. En hier valt echt heel weinig te beleven.
Dus ’s avonds gaat iedereen zeer vroeg slapen.
Op de overzichtsfoto die ik straks bij het verslag ga zetten, kan je mooi zien wat we juist gaan opspuiten. Dit is een foto van voor het werk begon, je kan al wel enkele bunts (Zandmuren) zien, waartussen alles zal worden opgespoten.
Je ziet dus onderaan de foto het bestaande eiland, met links een bestaand stukje schiereiland met wat palmbomen op, en het stuk daartussen gaan we opspuiten.
In totaal zal dat zo’n 800.000 m3 worden die we gaan toevoegen aan het eiland.

Ben dit verslag aan het schrijven op zaterdag 9 februari. En sinds vandaag mogen we eventjes niet meer naar Dhandhoo.
Dat is een eilandje dat hier zo’n 20 kilometer naar het zuiden ligt, en waar we na dit werk nog zo’n kleine 200.000 m3 zand gewoon op een hoop zouden spuiten (stock-pilen).
Maar natuurlijk hadden de lokale bewoners graag meer gehad, en hadden ze ook graag gehad dat we het niet gewoon op een hoopje zouden storten, maar ook alles netjes rondom het eiland brengen.
Dus nu is er eventjes wat politieke spanning tussen Dhandhoo, en de regering in Male. Sowieso zijn er al wat problemen met het Zuiden.
Dus wordt een beetje afwachten wanneer we weer daar naartoe mogen.

Ondertussen ook nog een paar kleine tegenslagen gehad.
Een dag of 5 geleden, mijn voet zwaar omgeslagen, en de gewrichtsbanden geraakt. Ondertussen ziet mijn voet nog een beetje blauw, maar doet hij toch al een pak minder zeer.
Toen ik een paar dagen geleden dan wat boeitjes moest gaan uitzetten in het water van Dhandhoo, ben ik natuurlijk weer zwaar verbrand.
(Ik zal het ook nooit leren he… ;) )
Gisteren dan, ging ik even de cutter-lijntjes varen bij de Cyrus.
Het was vrij zwaar weer, en ik moest zelf varen, en alles bedienen, maar alles was wel gelukt.
Tot de terugtocht; tijdens een grote golf, is de helft van mijn equipment over boord verdwenen. Ik zag het nog net verdwijnen, heb dan snel de speedboot in zijn achteruit gezet, en ben naar die kabeltjes gedoken. Ik heb nog 1 kabeltje kunnen pakken, maar onder het gewicht knakte die natuurlijk snel af.
En natuurlijk moest dit net gebeuren buiten het rif waar het een kleine 40 meter diep is. Gelukkig zijn er net enkele duikers hier die wat moesten helpen voor de environmental-controle. Dus die gaan morgen proberen of ze nog iets kunnen terugvinden, en kunnen recupereren.

Heb hier ook nog geen enkele nacht echt goed geslapen.
Elke morgen om 5.00 roept de Imam vanuit de moskee sowieso iedereen op tot gebed, dus daar wordt je elke morgen sowieso al wakker van.

Ben ondertussen al wel 2 keer kunnen gaan snorkelen.
En dat was echt For-mi-da-bel.
De onder-water-wereld is hier echt enorm mooi.
Allerlei soorten vissen, ook Nemo (Clownvisjes) al enkele keren tegengekomen.
En zeer grote tafel-koralen, sommigen met een doormeter van 2 a 3 meter.
Alle eilandjes liggen hier echt op een rif, dus van zodra je een meter of 500 (soms ook maar 100) van het strand weg bent, gaat het steil naar beneden.
Over een afstand van ongeveer 10 meter, gaat het van 3 meter diepte direct naar een meter of 40.
Ik probeer er ook nog wat foto’s bij te zetten, die door collega’s zijn genomen.
Ondertussen probeer ik zelf via ons kantoor in Male een camera aan te kopen met onderwater-huis.
Zo hebben we 2 dolfijnen gezien, toen we bij onze 1e snorkel-tocht even stonden uit te blazen op het strand. Wij natuurlijk weer direct in het water, tuurlijk zij dan weer weg. En toen we met onze speedboot wegvoeren van het onbewoonde eilandje kwamen ze nog wel enkele keren in de buurt zwemmen.
Een Deense onderaannnemer, die gisteren ook mee was gaan snorkelen, vertelde dat hij bij een nachtelijke snorkel-tocht, een beetje zuidelijker, een waterschildpad was tegengekomen, met een schild van wel 2 meter, en een kop zo groot als een volleybal.
Ook moet ik nog enkele foto’s krijgen van een lokale, die met ons de 1e keer is mee gegaan naar Dhandhoo.
Daar werden we echt bekeken als helden, die hen uit de nood kwamen helpen.
Overal hebben we wel veel beziens.

Op 5 februari is hier de officiële inhuldiging gebeurd van het project, met enkele ministers, enkele lokale hoogwaardigheidsbekleders, onze Area-manager en de Nederlandse ambassadeur.
En natuurlijk was het hele dorp hier ook op aanwezig.

Hopelijk kan ik 1 van de volgende keren, eigen foto’s bij mijn verslag zetten van schildpadden, dolfijnen, manta’s, haaien,…
Ik hou jullie wel op de hoogte van de avonturen hier.

Zonnige groetjes,

Ikke