Canada - Halifax II - Verslag 1

Hier ben ik weer.
Zit deze keer aan boord van een ander schip als beide vorige keren.
Ben nu aan boord van de Calamity Jane (CJ), een 141-meter lang “Trenching-support-vessel”.
Wat dus wil zeggen dat wij ondersteuning bieden van de grotere pijpleg-schepen.
Wij hebben ook de Digging Donald aan boord.
Dit is een soort van graaf-machine (17 meter lang, 10 meter breed) waar een trench mee gegraven kan worden om de pijp onder de grond te leggen.
En waar, indien nodig, ook betonnen matrassen ter ondersteuning van de pijp mee gelegd kunnen worden.

Op dit ogenblik zitten wij op hetzelfde project in Canada waar ik in Maart/April al eens heb gezeten, voor de kust van Halifax, Nova Scotia.
Toen ik naar hier kwam, ben ik met een helikopter aan boord gegaan.
Dit was mijn 1e helikopter-vlucht.
Best eens leuk, maar eigenlijk ook niet zo heel speciaal...

Het voordeel van dit schip is dat er een pak meer ruimte aan boord is, in vergelijking met de Manta.
Ruimere kantoren, ruimere gangen, meer opslag-ruimtes, en een grote fitness-zaal. Maar daar heb ik voorlopig nog geen gebruik kunnen van maken, aangezien ik al 2 weken sukkel met een vrij lastige verkoudheid.
Hopelijk raak ik er snel vanaf, en kan ik proberen mijn conditie wat op peil te houden.
Al is dit, met het heerlijke eten aan boord, absoluut niet eenvoudig.
Er wordt hier elke maaltijd vers stokbrood, en een soort van lekkere piccolo’s gebakken.
Ook de sfeer aan boord is best ok.
We hebben hier ook een recreatie-ruimte met een ping-pong-tafel, en een andere met een Spaans tafelvoetbal-spel.
(Jammer genoeg niet te vergelijken met de kickers bij ons)

In het begin leek het er op dat ik verscheidene trips hier naartoe zou terugkomen.
Dus had ik samen met mijn aflos (Back-to-back), een schema opgemaakt tot begin Januari. (En dan zou ik niet thuis zijn met Kerst en Nieuwjaar)
Maar nu gaan de geruchten de ronde, dat ik na deze trip vrij snel naar een ander schip zou moeten, in het zuiden van Argentinie/ Chili.
Ergens in de straat van Magelaan, zeer zuidelijk dus...
Zou dus wel eens koud kunnen worden daar (normaal gezien tussen 3 en 13 graden).
Maar wel eens leuk om daar geweest te zijn, zal alleen een lange reis-tijd daarheen worden. Ik verwacht wel een prachtig landschap daar.
En dan bestaat de kans dat ik alsnog thuis ben met Kerst en Nieuwjaar.
Maar ook die plannen kunnen nog ne keer of 7 veranderen.
Afwachten dus maar...

Naar verwachting wordt het hier in oktober en November wel regelmatig slecht weer. Voorlopig hebben we nog maar enkele uurtjes “Down On Weather” (DOW) gelegen.
Ik probeer later nog wat foto’s bij het verslag te zetten, o.a. van onze fantastische Fitness...

Groetjes, en tot later...

Ikke

PS: Zoals de planning nu is, kom ik waarschijnlijk op woensdag 28 oktober weer naar huis !!